Nieco bardziej rozwiniętą formą tekstowych gier RPG, które zdobywały popularność od wczesnych lat 90. są MUD (ang. Multi-User Dungeon).
Poniekąd można uznać je za słabo rozwinięte technicznie prototypy współczesnych gier przeglądarkowych i taka analogia nie będzie chyba nadużyciem. Mamy tu do czynienia z grami fabularnymi opartymi o interfejs tekstowy, jak miało to miejsce z rogalikami. Różnica polega na tym, że tu rozgrywka odbywa się pomiędzy wieloma użytkownikami, a platformą, która temu służy jest internet.
Mamy zatem do czynienia z grami sieciowymi. Kolejna różnica pomiędzy MUD-ami a rogalami to sposób kreowania fabuły oraz świata. Znika element losowości i przypadku.
Wszystko, co spotka graczy jest z góry ustalone i wynika z ustaleń scenarzystów czuwających nad rozwojem gry. Całość świata trafia na serwer i jest równocześnie dostępna dla wielu userów. Sterowanie dostępne po zalogowaniu jest oparte o zestaw komend i opcji.
Dzięki nim można wykonać postacią określony ruch czy spowodować, by wykonała jakąś czynność. Program obsługujący grę na bieżąco wysyła użytkownikom opisy wirtualnego świata, co jest pomocne przy poruszaniu się po zawiłościach fabuły. Ta potrafi być znacznie bardziej skomplikowana aniżeli w przypadku normalnych, graficznych gier.
W przeciwieństwie do gier wydawanych w trybie tradycyjnej dystrybucji, MUD-y są zazwyczaj projektami niekomercyjnymi. Mają skupiać grupy pasjonatów, dla których taka oldschoolowa i alternatywna rozrywka stanowi odskocznię od codziennej rzeczywistości.
