Teoria gier w praktyce życiowej

Nie każda gra komputerowa służy jedynie rozrywce. Są i takie, które pomagają, przygotowują do pracy, a nawet pomagają poradzić sobie z chorobami. Takie gry nie mają konkretnego celu czy finału – pomagają i działają terapeutycznie. Pierwszą tego typu grą była „rozgrywka” dla osób zmagających się z depresją.

Dzięki niej osoba chora pamięta o zażywaniu leków, a także ma możliwość porozmawiania z wirtualnym trenerem. Ćwiczy głębokie oddychanie, uspokaja się i powtarza ważne slogany czy zdania, które podnoszą ją na duchu. Gra jest też genialnym ćwiczeniem dla osób z zewnątrz, ponieważ pozwala im uzmysłowić sobie, na czym ta ciężka choroba polega i z czym na co dzień zmagają się chorzy na depresję. Takie gry wykorzystuje się coraz chętniej w biznesie.

Pracownicy poważnych korporacji mają możliwość szlifowania zdolności negocjacyjnych. Także wojsko chętnie korzysta z podobnych rozwiązań. Żołnierze ćwiczą swoje zachowania w kryzysowych sytuacjach takich jak np. ataki terrorystyczne.